کتاب باید مثل اسباب بازی و مداد رنگی که بچهها روی زمین میریزند و جمع نمیکنند باشد
تاریخ انتشار: ۱۳ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۹۱۸۹۱۵
به گزارش پارس نیوز،
هادی خورشاهیان نویسنده حوزه ادبیات کودک و نوجوان که تاکنون حدود ۷۰ جلد کتاب در حوزههای ادبیات کودک و نوجوان، شعر، ادبیات داستانی، ترجمه، نقد ادبی، نمایشنامه و فیلمنامه از او منتشر شده است، در خصوص نحوه علاقهمند کردن کودکان به کتاب و کتاب خوانی روشهایی را پیشنهاد داد که در این گزارش میخوانید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آقای خورشاهیان توصیه شما برای عادت دادن و علاقهمند کردن کودکان از سنین پایین به کتاب و کتاب خوانی چیست؟
با توجه به اینکه خودم دو کودک ۵ و ۲ ساله دارم به وضوح مشاهده میکنم کودکان خصوصا زمانی که زبان باز میکنند، اهل تکرار هستند. کودکان فارغ از تفاوت هایشان کارهای یکدیگر را تقلید میکنند؛ بنابراین ما یک تکرار داریم که کودکان خود به خود انجام میدهند و یک تکرار هم داریم که با وجود اصرار بزرگترها، آنها انجام نمیدهند. پس به جای اینکه ما کتاب را به کودکان بدهیم و اصرار به خواندن آن کنیم، خودمان در خانه کتاب بخوانیم و به هر دلیلی کتاب را در خانه پخش کنیم تا در دسترس کودک باشد و نگران این نباشیم که کودک ما ممکن است آن را پاره کند.
کتاب باید مثل اسباب بازی و مداد رنگی که بچهها روی زمین میریزند و جمع نمیکنند، روی زمین و در اطرافشان بگذارند. کتاب باید به وفور در خانه ما باشد و جذابیت لازم را برای کودک داشته باشد؛ به خصوص از لحاظ فرمت کتاب مثل کتابهای عروسکی و کتابهای برجسته. کودک به جای احساس یادگیری از کتاب باید با آن بازی کند و در این حین کودک ما آموزش هم خواهد دید و با دیدن تصاویر برای خودش قصه خواهد ساخت.
بسیاری از خانوادهها میگویند زمانی که کودکمان وارد مدرسه میشود دیگر زمانی برای مطالعه کتابهای غیر درسی ندارد، پیشنهاد شما در این خصوص چیست؟
من چنین تصوری ندارم که کودک ما با آغاز مدرسه دیگر زمانی برای مطالعه ندارد، بسیاری از ما اصرار داریم که حتما کودکمان به مدرسه درجه یک برود که به او همه چیز را یاد بدهند و وقتی به خانه آمد با ما کاری نداشته باشد که این دیدگاه نادرست است. ما در دوران تحصیل به مدرسه میرفتیم، حدود ۴ ساعت بازی میکردیم، تلویزیون تماشا میکردیم و اتفاقا کتاب هم میخواندیم و کتاب خوان بودیم، زیرا در خانه ما کتاب به فراوانی دیده میشد و من هر زمانی به پدرم نگاه میکردم او را در حال مطالعه میدیدم.
بنابراین نتیجه میگیریم که کتاب در معرض دید کودک باعث تکرار میشود و این تکرار باعث عادت نمیشود بلکه علاقه ایجاد میکند و کودک شما هر زمان که احساس کند میتواند از آن بهره ببرد و در تمام لحظاتش با کتاب مانوس باشد و خانوادهها نگران این نباشند که ممکن است کودک ما وقت کم بیاورد، فقط کتاب خوب در اختیار فرزندتان قرار دهید.
شما سهم مدرسه و مربیان را در تربیت کودک کتابخوان در چه اندازه میبینید؟
من با این مقوله مخالفم، کودک را در سن ۶ سالگی به مدرسه بفرستیم و بگذاریم در مدرسه همه چیز را به او یاد بدهند. یک کلاس در مدرسه حدود ۳۰ دانش آموز دارد و معلم با هزار دغدغه از راه دور یا نزدیک سر کلاس کودک ما میآید و ما توقع داریم در طول ۵-۶ ساعت روز هم به کودک ما درس بدهد و هم او را کتاب خوان کند، این توقع بی راه است. از نظر من کتاب خواندن کودکان باید به عهده خانوادهها باشد و این خوب است که کتابخانه مدرسه مجهز باشد تا دانش آموزان از آن بهرهمند شوند و این خوب است که معلم اهل کتاب باشد و کتاب به دانش آموزان معرفی کند و از کارهای خوب در مدرسه برگزاری مسابقات کتاب خوانی در سطح مدرسه یا استان است که باعث علاقهمند شدن دانش آموزان به کتاب میشود. اما ما باید فرض را بر این بگیریم که معلم و مدرسه فرصتی برای معرفی کتاب ندارند و فرصت فقط برای آموزش درس و امتحان است؛ پس ما باید مقوله کتاب خوانی را به خانه، کانون یا فرهنگسراها بیاوریم.
به نظر شما کودک ما کتاب بخواند یا گوش دهد؟
اگر هدف از مطالعه تفریح و سرگرمی، آموزش و لذت باشد، فرقی نمیکند که کتاب بخواند یا گوش بدهد. وقتی که من برای کودکم کتاب میخوانم این عمل من بار عاطفی به همراه دارد، زمانی که کودکم با چشمان خودش کتاب میخواند با کلمات آشنا میشود و وقتی که کتاب را گوش میدهد، حس تصور و خیال را دارد. کتاب خواندن یا گوش دادن مکمل هم هستند و سعی کنیم از هر شکل کتاب استفاده کنیم. کودک ما باید داستانها را به صورت انیمیشن تماشا کند، زیرا تماشای فیلم هم در نهایت مجموعه مطالعه است، زیرا کودک ما داستانها را دنبال میکند و دیالوگها را یاد میگیرد و در مجموع همه اینها برای کودک ما خوب است.
هدف ما این است که کودک ما زمانش را به خوبی پر کند و لذت ببرد و در کنار آن هم آموزش ببیند. برای مثال زمانی که فرزند ما داستانی از چارلز دیکنز میخواند از داستان لذت میبرد، با ادبیات آشنا میشود و ممکن است آموزش اخلاقی و اجتماعی هم برای او داشته باشد و این وظیفه ما است که کودک را در این راه کمک کنیم و قرار است که از یاد گرفتن فرزندمان ما هم لذت ببریم.
خانوادهها با چه روشهایی کودکشان را ترغیب به کتاب خواندن کنند؟
اولین روش ثبت نام فرزندان در کانونها است. زیرا فرزند شما در اجتماع و در کنار دیگر کودکان قرار میگیرند. در کانون انواع کتابهای تایید شده با موضوعات مختلف در اختیار کودکان قرار دارد و با کمک مربی میتواند از آموزشها بهره ببرد. دومین روش شرکت کودکان در مسابقات کتاب خوانی در فرهنگسراها است. سومین روش هم این است که برای فرزندتان به طور مرتب کتاب بخرید یعنی فرزند شما هر هفته منتظر یک جلد کتاب جدید باشد.این روشها در حین سادگی به ما و کودکمان کمک میکند تا دنیای جدیدی را بیاموزیم و از مطالعه لذت ببریم.
انتهای پیام/
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: کودک و نوجوان ادبیات کودکان خانه کتاب اسباب بازی زمین بازی مدرسه تلویزیون دانش آموز معلم دانش آموزان معرفی کتاب انیمیشن ادبیات اسباب بازی خانواده زمین کودک و نوجوان پارس پارس نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۹۱۸۹۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سخنگوی یونیسف: گورستانهایی در غزه دیدم که مملوء از کودک بود
آفتابنیوز :
«در رفح گورستانهای جدیدی دیدم که مملوء از کودکان شده بود.» این عبارتی است که «جیمز الدر» سخنگوی صندوق کودکان سازمان ملل متحد در یادداشتی که روزنامه «گاردین»، عصر امروز (چهارشنبه)، آن را منتشر کرده، از مشاهدات خود در غزه روایت کرده است.
سخنگوی یونیسف که سه بار از بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان اروپایی رفح (جنوب غزه) بازدید کرده، میگوید: «کودکان بسیاری را دیدم که از یک تخت استفاده میکردند.»
او در ادامه درباره تبعات حمله به منطقه پرجمعیت رفح در جنوب نوار غزه اشاره میکند و میگوید: «۶ ماه گذشته است و این جنگ سیاهترین رکوردهای بشریت را شکست» چراکه گزارشها نشان میدهند بیش از ۱۴ هزار کودک کشته شدهاند و «اوضاع در شرایطی که تهدید میشود این مسیر وحشتناک ادامه خواهد داشت، بدتر میشود.»
سخنگوی یونیسف اضافه میکند در منطقه کوچک رفح بیش از ۱.۴ میلیون غیرنظامی گنجانده شدهاند و چنانچه اسرائیل به این منطقه حمله کند، وضعیت بسیار وخیم خواهد شد.
این مقام سازمان ملل با روایت مشاهدات خود از غزه میگوید فلسطینیان با کمبود شدید آب مواجه هستند، بهنحوی که در رفح برای هر ۸۵۰ نفر یک دستشویی و برای هر ۳۵۰۰ نفر یک محل استحمام وجود دارد.
الدر این شرایط این گونه توصیف میکند: «تصور کنید که یک دختر نوجوان یا مردی مسن یا زنی باردار یک روز کامل در صف میایستد تا فقط حمام کند.»
او بار دیگر حمله به رفح را فاجعهبار میخواند و اشاره میکند که در این منطقه ۶۰۰ هزار کودک وجود دارد.
این مقام ارشد سازمان ملل در ادامه به وضعیت بد بیمارستان اروپایی غزه اشاره میکند و میگوید: «وقتی که در ماه آوریل از این بیمارستان بازدید کردم. جراح کودکان بالای سر کودک کوچک دیگری به نام محمود خم شده بود. بر اثر انفجار موشکی که خانهشان اصابت کرده بود، در سرش احساس درد میکرد. در حالی که داشت اشک میریخت از من پرسید: مگر این پسربچه چه کار کرده است؟!»
الدر در ادامه اشاره میکند یونیسف ۳۱ اکتبر غزه را گورستان کودکان خوانده بود و «در ماه گذشته من گورستانهای جدیدی دیدم که در رفح ساخته میشدند. هر روز، جنگ مرگ و ویرانی با خود میآورد.»
سخنگوی یونیسف میگوید طی بیست سالی که با سازمان ملل همکاری داشته است، هیچگاه ویرانیای به اندازه ویرانی شهرهای غزه و خان یونس ندیده است